Het is begin februari saai weer. Voor de verandering eens met weinig wind en daar geniet ik dan wel van. De honden gaan nu in twee groepen mee te fietsen en dat bevalt echt goed. Ik wissel af met wie met wie gaat, haha, alleen de reuen niet samen.

De heren mogen elkaar nog steeds niet en leven gezellig gescheiden.

En ja hoor, de baby van de groep is voor het eerst loops geworden, Fiona werd netjes met negen maand voor het eerst loops. Ik zag al wel een paar dagen aan de reuen dat er iets aan het gebeuren stond, hihi, en toen……………yes. Ik spotte een paar minieme bloedspettertjes op de grond tijdens het stofzuigen. Dus even een controle gedaan en in één keer de juiste te pakken, de rooie rakker.

De eerste negen á tien dagen blijven ze gewoon bij elkaar en zodra het serieus word ga ik ze scheiden, haha. Laat ze nog maar even denken dat ik niets in de gaten heb, grijns.

En nu ben ik heel benieuwd of Berber en Doutzen er direct achteraan gaan. Het wil elkaar nog wel een beïnvloeden. Van mij mag het want dan mogen de reuen wel dekken. Ieder eentje, haha. Toevallig kleur bij kleur omdat Berber een dochter van Ivo is. Niet dat het hem ook maar iets kan schelen, forget it. Hij dekt gewoon dat wat er rijp voor is, kreun, haha.

En ja hoor Doutzen werd op de 9^e loops en ook Berber vertrouw ik niet erg meer want de heren houden haar strak in de gaten. Het zou mooi zijn als zij deze week ook zover was. Dan zou er maar kort tussen de nesten zitten en dat is voor de pups prima. Na een paar dagen ging mijn wens in vervulling. Ze heeft me vast gehoord want ook Berber is loops geworden. Kortom, alles hier is loops en de heren zijn inmiddels helemaal hotel-de-botel.

Om ongelukken te voorkomen leven de dames gescheiden van de heren en als het zover is mogen ze gaan ‘spelen’, heb ik ze beloofd.

Het is hier nu een vrij chaotisch huishouden, er wordt gerouleerd met buiten spelen, schuur, studeerkamer, huiskamer en slaapkamer, haha. Soms weet ik niet meer wie waar zit. Dan kijk ik voorzichtig om het hoekje. Ik zal blij zijn als alles weer normaal is.

Ook het fietsen is nu een uitdaging. De meiden gaan met z’n drieën mee, geen probleem. Daarna de eerste reu………………….die rent alsof er een pot met goud aan het eind van de weg staat. En ik moet knap hard fietsen om die bij te houden, m’n teller geeft 22 km snelheid aan, haha. Daarna nummer twee en weer………….neus over de grond en rennen maar, haha. Aan het eind ben ik bijna achter de poest van het fietsen. Wie ooit zegt dat cardigans niet hard rennen kunnen moet vooral een spoor trekken met een loopse teef en daarna met de reu op pad gaan, is die direct genezen, LOL.

Inmiddels is de liefde voor Fiona over en nu zijn ze op Doutzen gefixeert. Zondagavond hebben Ivo en Doutzen voor de eerste keer hun feestje mogen vieren. Dus de eerste dame is gedekt.

Scott moet nog even een paar dagen wachten want Berber is nog niet zover. Ze heeft nu nog tanden aan de voor- en achterkant, haha.

Ik verwacht niet dat dit nog lang duurt want met de meiden samen viert ze al wel een feestje.

En inderdaad, op vrijdag vond ze Scott toch wel een hele leuke knakker, haha.

Hij was ook totaal ‘in love’ en toen hebben ze dus hun feestje gevierd. Dus de tweede dame is ook gedekt. Ik denk dat ze nog wel een paar dagen willen spelen en dat mag ook.

Inmiddels is het weer omgeslagen van droge vorst naar natte warmte. De kou beviel me wel, heerlijk alle honden met droge en schone poten naar binnen. Dat is nu weer anders, het is weer buikjes drogen en pootjes drogen.

Alle hormonen zijn hier weer tot rust gekomen dus het normale leven is weer begonnen, heerlijk. Dat de mannen elkaar nog niet mogen is nu definitief, helaas, maar beide reuen vinden het om de beurt bij de meiden zijn nu normaal en prima. Ook met het fietsen verdeel ik de teven bij een reu zodat ze toch alle vijf een groep vormen blijven.

Het spannende afwachten of de dames drachtig zijn is nu begonnen, Doutzen heeft haar eerste herpes-enting inmiddels gehad. Ze is wat slaperiger en ze schooit nu bij mij als ik eet. Heeft ze nog nooit gedaan, haha. Dit soort kleine veranderingen zijn heel leuk om te zien.

Fiona gaat nog een keer mee voor een lesje in ringtraining. Zij kan het prima en voor het baasje, ik dus, is het goed om weer even gereset te worden na zoveel jaren showen.

Afijn, begin volgende maand mag Fiona in Groningen haar beste voetje voor zetten. Ze is beide dagen aanwezig en ze mag dan ook shoppen. Ik heb er zin in.

 

Kortom, het was weer een leuke maand.

Ik ben benieuwd wat de volgende maand ons gaat brengen.